La Cortisone

Dr. Freddy Homburger, sabah dergileri karıştırırken ressam Raoul Dufy’inin resmini gördü. Popüler bir ressam olan Duffy’nin elleri deforme olmuştu. ‘’Romatoid artrit’’ olmalı diye düşündü ve ona arkadaşlarının Mayo klinikte yeni başladıkları ‘’kortizon’’ ile ilgili çalışmaya dahil olabileceğini ve arzu ederse bunu ayarlayabileceğini anlattığı bir mektup yazdı.

Giderek artan hastalığı yüzünden çok uzun zamandır sağ elini artık kullanamayan Duffy, sol eliyle resim yapıyor ve ızdırap çekiyordu. Resim yapmayı çok seviyor ve bırakmayı hiç istemiyordu. Fransa’dayken aldığı mektubu okuduğunda uzun süre düşündü. Doktoruna danıştı ve Dr. Homburger’in mektubuna çalışmaya katılacağına dair bir cevabı 6 ay sonra yazdı.

Bir ay sonra Boston’da hastaneye giderken ağrıları, ızdırabı ve biçimsiz parmaklarıyla beraber onu davet eden doktora hediye etmek üzere yanında yaptığı bir tablo vardı. (Dr. Homburger, Dufy’nin ilaçla iyileşme sürecini ‘’New England Journal of Medicine’’ makale haline getirirken bu resmi hastayken yaptığı resim olarak paylaşacaktı)  Ve umutla çıktığı yolculuk sırasında ufak bir şiir karalamıştı.

Yarın Boston’a yelken açıyorum

Ellerimden. . . .

On beş yıl önce saldırmaya başladı.

Ellerimi çirkinleştiriyor 

Sanki kurşun eldivenlerle resim yapıyormuşum gibi. . . .

Tek dileğim: çizmek

Rüzgarı takip etmek

Beni çağıran çiçeklere doğru

Ve onları yakalamak anemon vazosunda.

Raoul Dufy, Nisan 1950

Dufy tedaviye başlanması ile birlikte hızla iyileşmeye başladı. Doktorlar bu ünlü ressamın iyileşme sürecindeki tüm resimleri ve değişikliği gözlemliyorlar ve heyecanla bilimsel yayınlarda paylaşıyorlardı. Güzele aşık olan Dufy hastane odalarının ruhsuz ve beyaz duvarlarına saklanmaktan sıkılmıştı. İyileştiğini düşünüyordu ve hastaneden ayrıldı ama çok uzaklaşmadı. Boston’da Charles Nehri kıyısında bir otele yerleşti. Resim yapmayı seven doktoru ile zaman zaman nehir kıyısında buluşup birlikte resimler yapıyorlardı. 14 ay sonra Boston’dan ayrılıp Tucson’da dinlenmeye giden Dufy, bahçeleri, limanları, yarış parkurlarını ve şehir tiyatrolarını süsleyen tablolar yaptı. Tedavisini takip eden 3 yıl içinde 200 sanat eserini tamamladı.

Dufy resmin ve sanatının peşinde daha az ızdırap çekerek tablolar yaparken Kortizon üzerine çalışan ve Dufy’nin tedavisinde yardımcı olan Dr. Hench ise “Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü”nü aldı.

Duffy yeteneğini kullanmasını ve ölene kadar resim yapmasını sağlayan nobel ödüllü Dr.Hench’e ve Mayo kliniğe  “La Cortisone”  adını verdiği bir seri resim yaptı ve  hediye etti. (Resimler hâlâ Mayo Klinik’teki romatoloji bölümü hasta bekleme salonunda duvarları süslüyorlar.)