Editör

Çocukluğunuzdaki yaz tatillerini düşününce aklınıza neler geliyor?

Cırcır böceği sesleri…

Sokakta kan ter içinde oynanan oyunlar… 

Koşuştururken düşmekten yarılmış dizler…

Annemiz eve çağıracak diye eve gidip su bile içememek…

Acıkınca komşudan alınan salçalı ekmeğin tadı…

Akşam ezanında eve dönmenin çaresizliği…

Peki ya şimdiki çocuklar ebeveyn olduklarında ne hatırlayacaklar kendi çocuklukları ile ilgili?

Bilgisayar – tablet başında uykusuz gözlerle oynanan oyunları mı?

Hiç görmediği sanal kişilerle yapılan sohbetleri mi?

İnternet hızı düşünce ne kadar sinirlendiklerini mi?

Şarjları bitince yaşadıkları çaresizliği mi? 

Peki hangisi doğru?

Dünya değişiyor. Normlar değişiyor.

En büyük tehlike ebeveynlerin çocukları dijital dünyada yalnız bırakması.

Belki bizim de onlarla birlikte bilgisayar başında sabahlamayı deneyimle vaktimiz geldi. 

Yargılamadan ve mümkün olduğunca empati kurarak.

Çoluk, çocuk, dede, nine, kuzen, akraba hep birlikte nice güzel yaz tatillerine…

Hepinize çocuksu günler…