Editör

Ba…ba…ba…

Bir çoğumuzun 6-7 aylıkken bilinçsizce söylediğimiz ilk heceler…

Baba…

Elini tuttuğumuzda kendimizi güvende hissettiğimiz, 

Gölgesinde huzur bulduğumuz koca çınar…

Baba…

Kız çocuklarının ilk aşkı,

Erkek çocuklarının tek kahramanı…

Baba…

Ve rahmetli babam… Güngör Başkan… 

Evde gördüğüm her boş vaktinde elinde kalemi yazar, yazar, sayfalarca yazardı… Hayata gözlerini yumduğunda 5 kitap ve basılmamış bir sürü kitap taslağı bıraktı ardında.

İlkokulda başladı bendeki yazma sevdası da. Uçan kuşa, çiçeğe, böceğe, Atatürk’e,  tüm milli bayramlara bıkmadan usanmadan şiir yazardım. Her yazdığım şiiri de rahmetli babama gösterirdim.

“Baba bak kafadan şiir yazdım!”

Babam sabırla hepsini okur ve kıvrak karadeniz mizahı ile:

“Hadi şimdi git bir tane de bacaktan yaz” derdi 🙂

Kızardım benimle dalga geçiyor diye. Alırdım kalemi elime bir tane daha yazardım. 

Oysa şimdi anlıyorum neden bana böyle dediğini…

Huzur içinde yat babacığım. Senden bulaşan yazma aşkımla ben hala kafadan yazıyorum. 

Tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun.

Hepinize çocuksu günler…